Herbestemming is een thema dat monumentenbreed erg in de belangstelling staat. In de ogen van velen is herbestemming van monumenten de toekomst voor de instandhouding van beeldbepalende objecten in stad en platteland. De (toenemende) leegstand van kerken, fabrieken, kantoren, boerderijen en andere panden vormde de directe aanleiding voor het agenderen van dit onderwerp begin 20ste eeuw. Zonder passend gebruik vervallen deze gebouwen en herbestemming kan dit nu juist tegenaan. Het belang van herbestemming voor monumenten ligt in de eerste plaats in het antwoord geven op leegstand. Het versterkt daarbij de financiële draagkracht van monumentenbehoud. Herbestemde monumenten hebben een positief effect op de omgeving, bevorderen de duurzaamheid van binnensteden en maken deze aantrekkelijker voor wonen en werken.
Vanaf 2010 is herbestemming van molens meer en meer op de agenda gekomen. De toekomstige financiering van molenbehoud baart namelijk zorgen. Bovendien dwingt het principe van “molens teruggeven aan de maatschappij” de molenliefhebber tot het nadenken over de (maatschappelijke) functie van de molen.
Molens worden beschermd als historisch werktuig. Aan de inrichting wordt daarom niet of nauwelijks getornd. Dit beperkt het aantal mogelijke nevenbestemmingen.
